Fosfor jest jednym z niezbędnych pierwiastków zarówno dla życia roślin, jak i zwierząt. Chemia fosforu w glebie jest zlożona ze względu na zdolnośc każdego jonu fosforanu do tworzenia wielu związków o różnym skladzie i zmiennej rozpuszczalności. Fosfor występuje w glebie zarówno w postaci nieorganicznej, jak i organicznej. Fosfor nieorganiczny występuje glównie w postaci fluoroapatytu, węglanu apatytu i oksyapatytu, mono-, di- i tri-Ca-P oraz Fe-P i Al-P. Fosfor organiczny występuje glównie w postaci fitiny i jej pochodnych, kwasu nukleinowego i fosfolipidów. W glebach 20-85% calkowitej ilości fosforu występuje w postaci organicznej, ale rośliny mogą wykorzystac fosfor organiczny dopiero po jego mineralizacji. Rośliny zaspokajają swoje zapotrzebowanie na fosfor glównie z form nieorganicznych (H2PO4-, HPO42-, PO43- w zależności od pH gleby). Adsorpcja fosforu przez gleby odgrywa ważną rolę w utrzymaniu i budowaniu zdolności gleby do dostarczania fosforu. Przemiana fosforu w związki nierozpuszczalne i niedostępne jest uważana za glówną przyczynę nieefektywnego wykorzystania nawozów fosforowych.