Gewoonlijk eenvoudig vertaald als "De dageraad", "De dageraad van de dag" of "Dageraad" Thoughts on the Prejudices of Morality" is een minder bekend werk waarin Nietzsche zijn verkenning van de menselijke conditie voortzet en zich concentreert op de thema's dageraad en wedergeboorte. Hij gebruikt de metafoor van het rode licht van de ochtend (verwijzend naar de Griekse godin Aurora en de rooms-katholieke Rode Mis, die de Theotokos aanroept) om het ontwaken van het bewustzijn en het potentieel voor vernieuwing en transformatie te symboliseren. Dit werk weerspiegelt Nietzsches voortdurende interesse in de cyclische aard van het leven en de mogelijkheid om nihilisme en wanhoop te overwinnen.