Celem niniejszego badania byla analiza rozwoju zawodowego dwóch nauczycieli edukacji podstawowej z systemu szkolnictwa stanowego w São Paulo poprzez analizę portretów socjologicznych, które pozwolilyby nam zrozumiec nauczanie jako funkcję intelektualną, zgodnie z definicją amerykańskiego teoretyka i krytyka Henry'ego Giroux. Mając na uwadze ograniczenia i możliwości tej intelektualności, a także biorąc pod uwagę politykę edukacji publicznej w stanie São Paulo, która determinuje ksztalcenie nauczycieli oraz wdrażanie programów i programów nauczania, staraliśmy się, korzystając z przyjętej metodologii badawczej opartej na francuskim socjologu Bernardzie Lahire, podkreślic, które dyspozycje zostaly skonstruowane przez nauczycieli i jak zostaly one skonfigurowane w różnych procesach socjalizacji podczas ich kariery zawodowej, starając się podkreślic interfejsy z koncepcją nauczyciela intelektualisty.