Książka ta ma na celu ocenę wkladu i ograniczeń szkoly Aberystwyth oraz szkoly kopenhaskiej w zakresie krytycznych studiów nad bezpieczeństwem w analizie bezpieczeństwa środowiskowego. Szkola Aberystwyth poszerza zakres badań, pozostawiając miejsce na analizę różnych problemów środowiskowych doświadczanych przez różne podmioty. Szkola ta proponuje postęp i zmianę w rozumieniu i tworzeniu bezpieczeństwa poprzez upolitycznienie i emancypację. Jednak przypadki przedstawione w książce nie pokazują, w jaki sposób można osiągnąc emancypację na poziomie globalnym. Szkola kopenhaska natomiast pokazuje, jak dziala proces sekurytyzacji i ujawnia, w jaki sposób proces ten przyciąga uwagę, środki, politykę i zasoby do kwestii środowiskowych. Biorąc pod uwagę utrwalone rozumienie przez tę szkolę konstrukcji bezpieczeństwa poprzez pilnośc, akty mowy i elity państwowe, sila analityczna szkoly kopenhaskiej w zakresie analizy bezpieczeństwa środowiskowego jest ograniczona.