W średniowieczu ludzie w Europie budowali pomieszczenia jako przedlużenie gorzelni, które zostaly specjalnie zaprojektowane do odwadniania żywności przez cieplo ognia w pomieszczeniu.
Jedzenie bylo rozwieszone po pokoju, wędzone i suszone. Brak światla slonecznego i suche dni uniemożliwialy suszenie jedzenia na zewnątrz, a te specjalistyczne domy rozwiązaly problem ludzi żyjących w chlodnym, wilgotnym klimacie. W polowie XIX wieku opracowano proces, dzięki któremu warzywa można bylo suszyc w temperaturze 105 ° F i prasowac w ciasta. Te suszone warzywa byly pożądanym źródlem pożywienia dla żeglarzy, którzy cierpieli podczas dlugich rejsów bez świeżego jedzenia. Podczas II wojny światowej żolnierze podczas slużby na polu bitwy używali odwodnionej żywności jako lekkich racji żywnościowych.
Znamy je dzisiaj jako "posilki gotowe do spożycia" (MRE). Po wojnie gospodynie domowe nie spieszyly się z wprowadzaniem tego zwartego, ale często bezsmakowego jedzenia do swoich codziennych czynności kulinarnych, a odwodnione jedzenie wypadlo z lask. Jako prepper, który jest również ogrodnikiem, chcialbym zabrac moje preparaty ze spiżarni poza fasolę, ryż, pszenicę i sproszkowane jajka. Odwodnienie mojego daru w ogrodzie wypelnia lukę pozostawioną przez żywnośc, której nie można puszkowac i zamrażarkę podatną na przerwy w dostawie prądu.
Czysta woda i ogień to jedyne rzeczy, które dzielą moją rodzinę od gorącego posilku przygotowanego z suszonych skladników. Ta książka jest przeznaczona nie tylko dla doświadczonych ogrodników, sumiennych przygotowujących i doświadczonych konserwatorów. Jest dla każdego, kto kocha świeżą żywnośc i chce miec wplyw na jej konserwację. Aby dostosowac się do dzisiejszego aktywnego stylu życia, odwadnianie musi latwo wpasowac się w codzienną rutynę, zajmowac jak najmniej czasu i wymagac minimalnej ilości czasu na przygotowanie. Lącząc kupowanie hurtowe z partiami sesji wekowania, a także wydajną suszarką, możesz suszyc żywnośc do codziennego użytku.