Negentien jaar lang was ik gewoon een normale Californische man. Tot een auto-ongeluk me bijna doodde en graaf Dracula ineens zijn tanden in mijn keel stak. Als zijn achterneef en rechtmatige erfgenaam stuurt hij me verdorie naar Transsylvanië om te leren hoe je een vampier moet zijn op de harde manier: zonder personeel om van te eten, geen kans om te ontsnappen en geen wifi. Het is gewoon de beste plek om mijn geest te ontwikkelen. En om te verhongeren.
Maar nu is er dat meisje, Abigail... Om de een of andere reden zwerft ze graag door het donkere en muffe kasteel. Ze beweert niets te weten over vampieren, maar ik zweer dat ze me elke keer dat we elkaar ontmoeten, probeert te vermoorden. Ik zou haar gisteravond hebben uitgenodigd voor mijn diner als ze niet was gevlucht met iets wat heel dierbaar is voor mij. Mijn hoektand. Nu wacht ik tot zonsondergang om haar te vinden en mijn tand terug te krijgen. En dan ga ik de weerwolf vermoorden die in het bos huilt, want dat is eigenlijk de enige voorwaarde waaronder oom Vlad mij toestaat om weer naar huis te mogen komen. Maar het probleem met de wolf is moeilijker op te lossen dan verwacht. En de koekjesgeur van Abigail zorgt ervoor dat ik echt domme dingen doe...