Amerykańska leiszmanioza skórna (ATL) jest poważnym problemem zdrowia publicznego, zwlaszcza w krajach rozwijających się. W leczeniu ATL dokonano niewielu postępów farmakologicznych. Pięciowartościowe antymonidy wymagają monitorowania, ponieważ są kardiotoksyczne, hepatotoksyczne i nefrotoksyczne. Jedną z alternatyw jest miltefozyna, lek doustny, który wykazal dobrą skutecznośc u niektórych gatunków Leishmania. Cel: Przegląd dowodów na skutecznośc i bezpieczeństwo miltefosyny w monoterapii lub w skojarzeniu. Metoda: Przygotowanie opinii techniczno-naukowej. Wyniki: Wybrano 6 badań. Badania kliniczne wykazaly wskaźniki wyleczenia po sześciu miesiącach w zakresie od 58,6 do 87,9% w grupie leczonej miltefozyną i od 53,3 do 93,7% w grupie leczonej megluminą. Obliczenie RR w badaniach wykazalo niewielki związek między miltefozyną a sześciomiesięcznym odsetkiem wyleczeń (RR=1,02). Tylko jedno badanie wykazalo trzymiesięczny wskaźnik wyleczeń wynoszący 67,6% i 78,3% odpowiednio w grupach miltefozyny i megluminy. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, miltefozyna miala mniej poważnych zdarzeń niepożądanych w porównaniu z megluminą, z których najczęstszymi byly objawy żolądkowo-jelitowe.