W niniejszej publikacji porównano psychoterapię skoncentrowaną na ciele IKP oraz terapię skoncentrowaną na rozwiązaniach. Hipoteza, że oba podejścia można z powodzeniem lączyc w praktyce i że wzajemnie się uzupelniają, zostala uzasadniona i zweryfikowana na podstawie przykladu praktycznego. Obie terapie wywodzą się z nurtu psychoterapii humanistycznej i opierają się na zalożeniu, że pomocne jest skupienie się na potrzebach, celach i zasobach klienta. Największa różnica polega na tym, że terapia krótkoterminowa zorientowana na rozwiązania jest czystą terapią rozmową, która opracowala różne metody, aby jak najszybciej sformulowac cele i wyjątki w rozmowie i skoncentrowac się na nich. Natomiast psychoterapia skoncentrowana na ciele wykorzystuje dodatkowe metody i interwencje. Postrzeganie ciala i aktywne przenoszenie się do innych wymiarów życia lub innych kanalów sensorycznych ma kluczowe znaczenie i umożliwia klientowi doświadczanie na poziomie innym niż psychiczno-umyslowy oraz integrowanie tych doświadczeń z codziennym życiem.