Proso perlowe [Pennisetum glaucum (L.) R. Br. emend. Stuntz], powszechnie znane jako bajra, jest ważną, odporną na suszę rośliną uprawianą glównie na obszarach suchych i pólsuchych, na lekkoziarnistych glebach piaszczystych. Jest to roślina o podwójnym przeznaczeniu - ziarna są wykorzystywane do spożycia przez ludzi, a lodygi jako pasza dla bydla. Ziarna prosa perlowego spożywa się po ugotowaniu, podobnie jak ryż, lub przygotowuje się z mąki, podobnej do mąki pszennej lub kukurydzianej, placki "chapati", a także wykorzystuje się je jako paszę dla drobiu oraz zielonkę lub suchą paszę karbi dla bydla. Indie są największym producentem prosa perlowego, z roczną produkcją wynoszącą 10,05 mln ton z obszaru 8,69 mln ha i wydajnością 1156 kg ha-1. Rajasthan, Maharashtra, Gujarat, Uttar Pradesh i Haryana to glówne stany uprawiające proso perlowe. Naukowe planowanie nawadniania to technika slużąca do określania ilości wody do nawadniania, która ma również na celu optymalizację plonów przy maksymalnej wydajności wykorzystania wody i zapewnia minimalne pogorszenie jakości gleby i upraw.