Niniejsza praca poświęcona jest kwestii subiektywnego postrzegania przez opiekunów osób cierpiących na demencję przeniesienia do domu opieki oraz możliwości ich udzialu w procesie opieki. Glównym celem jest wskazanie przeszkód i emocji, z jakimi borykają się opiekunowie, zanim zaakceptują codziennośc w domu opieki. Niniejsza praca daje wgląd w subiektywne doświadczenia czlonków rodziny sprawujących opiekę po przeniesieniu do domu opieki i przedstawia zalecenia dotyczące skutecznej wspólpracy w zakresie opieki nad czlonkami rodziny. Wyniki badań pokazują, że przeniesienie do domu opieki następuje zazwyczaj w sytuacji kryzysowej, w związku z czym czlonkowie rodziny sprawujący opiekę są emocjonalnie slabo przygotowani do takiego przeniesienia. Ponadto nie ma bezpośredniego udzialu w czynnościach opiekuńczych, jak mialo to miejsce w fazie opieki domowej. W związku z tym z jednej strony konieczne jest uwrażliwienie personelu opiekuńczego na typologię krewnych opisaną w literaturze, a także akceptacja emocji krewnych. W rezultacie należy opracowac praktyczną koncepcję opieki nad krewnymi, zapewniającą wzajemną wspólpracę.