Niniejsza praca powstala z potrzeby badania uczenia się i jego interakcji z innymi oraz koncentruje się na znaczeniu afektywności w procesie nauczania-uczenia się. W związku z tym zastanawia się nad znaczeniem bardziej interesującego i znaczącego uczenia się wraz z rzeczywistą rolą szkoly w procesie edukacyjnym, odnoszącym się do rozwoju poznawczego i afektywnego. Podkreślając odpowiedzialnośc specjalisty ds. edukacji za poznanie ucznia, przeniknięte afektywnością, ponieważ związek między procesami poznawczymi i afektywnymi w funkcjonowaniu psychicznym czlowieka jest postrzegany jako nieodlączny. Jego centralną osią jest dialog między teoriami uczenia się Piageta, Wygotskiego i Wallona, leżący u podstaw koncepcji teoretycznych. Wreszcie, wierzy, że wlaściwie zorganizowane uczenie się prowadzi do rozwoju umyslowego i uruchamia różne procesy rozwojowe, które w przeciwnym razie bylyby niemożliwe.