Za dobrą jakośc życia oraz pomyślną reintegrację spoleczną i zawodową odpowiada przede wszystkim stopień zaburzeń neuropsychologicznych i deficytów behawioralnych po uszkodzeniu mózgu. Ponieważ deficyty behawioralne mają decydujące znaczenie zarówno dla reintegracji spolecznej, rodzinnej, jak i zawodowej, należy im poświęcic szczególną uwagę już we wczesnej fazie rehabilitacji podczas planowania terapii. Można zalożyc, że wczesne wlączenie indywidualnie dostosowanej terapii neuropsychologicznej i behawioralnej oraz terapeutyczna opieka nad środowiskiem spolecznym i rodzinnym mogą przyczynic się do poprawy reintegracji tej grupy pacjentów.